Ακέραιο μονόμυξο λυχνάρι. Βρέθηκε το 1995, στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο πηγάδι Μ 40.

Στον δίσκο παριστάνεται ερωτική σκηνή. Στα δεξιά εικονίζεται ένας γυμνός άντρας μισοξαπλωμένος σε κλίνη και πάνω του καθισμένη μία γυμνή γυναίκα, που του προσφέρει τις ερωτικές της υπηρεσίες. Αριστερά, τοποθετημένο πάνω σε ψηλό στήριγμα, ένα λυχνάρι φωτίζει τις ερωτικές περιπτύξεις του ζευγαριού.

Τα λυχνάρια που απεικονίζουν ερωτικές σκηνές με γυναίκες του αγοραίου έρωτα, ήταν ευρέως διαδεδομένα σε ολόκληρη τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι πόρνες ήταν συνήθως δούλες ή απελεύθερες, που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στα σπίτια τους, σε πορνεία ή σε πανδοχεία, αλλά και, μετά από πρόσκληση, σε ευυπόληπτους οίκους. Τα έσοδά τους ήταν συνήθως πενιχρά, κάποιες φορές δέχονταν ωστόσο απρόσμενα ακριβά δώρα.

H ανάγλυφη επιγραφή ΠΙΡΕΙΘΟΥ στη χαμηλή, δακτυλιόσχημη βάση του λυχναριού, δηλώνει το όνομα του ιδιοκτήτη του εργαστηρίου κατασκευής του, ενώ τα έντονα ίχνη καύσης στον μυκτήρα του μαρτυρούν ότι έχει πολυχρησιμοποιηθεί.